вольна буслы пралятаюць над палямі
і заўседы яны клікаюць мяне
у цудоўны кут, з бясконцымі краямі
там дзе не быў ты
ні колі як і ўсе
пр.:
пад крылом бусліным
ўсе здаецца нават дзіўным
нібы у казку траплю я
гэта усе былое не затронутае мною
гэта месца для сабе пакіну я
вы ляціце, бусляняты,
вам пакажуць родны кут
але, вы, не пакідайце,
бусляняты, мяне тут
пр.: -//-
дзесці ў небе
бачу белыя крылы
ўспамінаю прошлы час
край нябесны
перадаць змаглі вы
я заўседы помню вас