Raz w las się wybrałem,
Długo wędrowałem;
Ale odnalazłem,
Czego tak szukałem.
Ptaki, co mnie znały,
Drogę wskazywały
I przez szlak zawiły
Mnie przeprowadziły.
Ponad strumieniem krzak rozchyliłem
I ze zdumieniem sam zobaczyłem:
Diana rozczochrana,
W sukni za kolana,
Z łuku i we zwierza
Włócznią swą uderza;
Łuk jej jest cisowy,
Włos jej kasztanowy,
Twarz jej jagodziana,
Suknia za kolana.
Tylko ją złoty pas, łuk i strzały
Do tej ochoty obejmowały.
Pośród boru żyje,
Ze strumienia pije;
Skórą się odziewa,
Błądząc między drzewa,
Gdzie odyniec leci,
Kłami w mroku świeci;
Oto bystra strzała
W sercu mu ostała.
A gdy nad wrogiem dobędzie broni,
Złocistym rogiem puszczę rozdzwoni.
Słucha leśna gęstwa
Głosu jej zwycięstwa;
Dęby się schylają,
Hołdy jej oddają.
Dęby i dębiny,
Laski i leszczyny;
Puszcza jej powolna,
Ona sama wolna.
Gdy mnie ujrzała, grot nałożyła,
Świsnęła strzała i mnie przebiła.
Diana zaś pomknęła,
W ciemności zniknęła
I się śmiała śmiało,
Echo powtarzało.
Ja zostałem smętny,
Przebity i wcięty,
I nie zakochany,
A zdenerwowany:
Bo to bezczelność i brak sumienia
Strzelać do ludzi bez ostrzeżenia.
Diana rozczochrana,
W sukni za kolana,
Z łuku i we zwierza
Włócznią swą uderza;
Łuk jej jest cisowy,
Włos jej kasztanowy,
Twarz jej jagodziana,
Suknia za kolana. Раз ж-лас-się wybrałem,
Długo wędrowałem;
Але odnalazłem,
Czego Так szukałem.
Ptaki, со mnie znały,
Droge wskazywały
Я przez Szlak zawiły
Mnie przeprowadziły.
Ponad Strumieniem krzak rozchyliłem
Я ZE zdumieniem Сэм zobaczyłem:
Диана rozczochrana,
Вт sukni ZA kolana,
Z LUKU я Мы zwierza
Włócznią SWA uderza;
Luk jej шутка cisowy,
Włos jej kasztanowy,
Twarz jej jagodziana,
Suknia ZA kolana.
Tylko JA злотые па, Luk я strzały
Есть TEJ ochoty obejmowały.
Pośród бору żyje,
Зе strumienia pije;
Skóra się odziewa,
Błądząc między drzewa,
Gdzie odyniec Leci,
Kłami ж mroku świeci;
Ото Bystra strzała
Вт sercu му ostała.
Гды над wrogiem dobędzie Broni,
Złocistym rogiem puszczę rozdzwoni.
Słucha Leśna gęstwa
Głosu jej Zwycięstwa;
Dęby się schylają,
Holdy jej oddają.
Dęby я dębiny,
Ласки я Leszczyny;
Беловежская jej powolna,
Оны сама Wolna.
Гды mnie ujrzała, Грот nałożyła,
Świsnęła strzała я mnie przebiła.
Дианы зас pomknęła,
Вт ciemności zniknęła
Я się śmiała śmiało,
Эхо powtarzało.
Я. zostałem smętny,
Przebity я wcięty,
Я Nie zakochany,
Zdenerwowany:
Бо bezczelność я Браке sumienia
Strzelać сделать ludzi Без ostrzeżenia.
Диана rozczochrana,
Вт sukni ZA kolana,
Z LUKU я Мы zwierza
Włócznią SWA uderza;
Luk jej шутка cisowy,
Włos jej kasztanowy,
Twarz jej jagodziana,
Suknia ZA kolana. Смотрите также: | |
