Дырэктар на заводзе гвалціць тваю маці i
Яна маўчыць - баіцца згубіць працу.
На кухні сядзіць заўжды п'яны бацька,
Лепшы сябр не выходзіць з наркатычнага трансу.
Выхад у горад - спатканьне з гвалтам.
“Няўжо ўсё так дрэнна?”- пытае псiхолаг.
Ён жыве зусім у іншым раёне,
Яго жыхары не ведаюць голад.
Нянавісць!
Ты маеш права на нянавісьць!
Нянавісць!
Тваё сьвятое права - нянавісьць!
Мянты на вуліцы зьбіваюць дэманстрантаў.
Заўтра дэманстранты падораць ім кветкі.
Рэкляма, якой корміць цябе тэлевізар:
“Свабода гэто - пракладкі ды таблеткі!”
Здрада ў інтарэсах палітыкі.
Свая шкура даражэй за маральнасьць?
Соцыумпрос: “Што ты будзеш рабіць?”
Змагаецца розум і ментальнасьць.
Нянавісць!
Ты маеш права на нянавісьць!
Нянавісць!
Тваё сьвятое права - нянавісьць!
У цэнтры Эўропы ні ўсход ні захад.
У сваёй хаце, сваёй крэпасьці,
Я стаю пасярод пакою,
Новы дзень, тваю маць, у бэтонным гета.
І "захад" тлусты і “талерантны”
Глядзіць на мяне эратычна.
Каб Эўропа жыла ў дабрабыце,
Ты, азіят, не будзеш сытым.
Нянавісць!
Ты маеш права на нянавісьць!
Нянавісць!
Тваё сьвятое права - нянавісьць!
